Vallahi Kendimi Tutamayacağım, Bordoooo :))

Bugün nihayet eve döndüm. Pazartesi akşam işten döndüğümde, evin kapısında az daha bayılacaktım, bir titreme, bir halsizlik. Güç bela toparlandım, dört gündür şehirdışındaydım bir de. Allahtan dün ve bugün çalışmadım da, biraz dinlenebildim. Hele dün, hiç sesim çıkmıyordu. Yazının başlığına bakıp da, maçta çok bağırdın tabi, Allah sesini kısmış işte, müstehaktır deyişinizi duyar gibiyim. Ama inanın, bu maçta çok sakin ve efendi bir insan gibi davrandım. Zaten çalışmaktaydım, hasta halimle eğitim vermeye çalışıyordum. Sevdakuşum sağolsun, bana SMS atıp canlı bilgilendiriyordu. Maç bitene kadar efendiliğimi korudum, Fenerlilere fazla sataşmadım. Başka zaman olsa, bokunu eheemm ehemm, suyunu (klavyeye biber sürdüm, merak etmeyin) çıkarırdım. Ama karşı tarafın ruh halini anlayabildiğim için onları kendi hallerine ve GS ve BJK'lılara bıraktım. Bir kupayı 28 senedir alamamanın nasıl bi his olduğunu elbette kimse bilemez ama 26 senedir şampiyon olamamanın ne berbat olduğunu biliriz. O yüzden, amannnn kimi kandırıyorum ben, sesim kısık olmayaydı, ben bilirdim diyeceğimi :) (Fair play bu noktada bitmiştir, nokta)

Valla maç çok güzeldi, çarşambadan beri iki kez daha izledim de, ordan biliyorum :) Aynı gece maçın tekrarını izliyoruz annemlerle. Maçın başında, hakemin top-kale seçimi yaptırması sırasında, ödüm koptu. Anammm dedim, Samara saçını sarıya boyatıp rasta yaptırmış, şimdi ekrandan buraya akıp bizi halledecek derkene, bi baktım meğersem bizim Song'muş. Maçın sonucunu bilince ucuz espriler yapıp durdum annemlere. Annem sonlara doğru bayağı bir endişelendi. Esprilerimin basitliği, yaşım, fiziğim, mesleğim, hepsini bir kıyaslayınca, kadıncağız gece gece panik oldu. Neyse efendim, lafı uzatmayacağım. Güzel oldu yani, mutlu olduk.

Mutluluğumuz bugün daha da perçinlendi. Basketbol takımımız, Beko Basketbol Ligine yükseldi. Geçen haftasonu oynanan 3 maçı da kazanan takımımız, bugün de rakibini yenince, yükselmeyi garantiledi. Kulübümüzün diğer branşlarının da başarılı olması, bizi çok gururlandırdı.

Pazartesiden beri güzel yorumlarınıza cevap yazamadım, La Loba'nın mim ödevine başlayamadım. Hepinize teşekkür ederim.

Sözlerime son verirken; yıllardır istikrarlı şekilde kupayı alamayan fenerli dostlarımıza, naçizane bir hediye vermek istiyorum. Ben 23 Nisan'da demiştim, alın kupayla bir tur atın demiştim. Öfff bayağılaşmadan göndereyim şu postu da gidip ilaç alıp uyuyayım.

"Maç bitti, kupa bizim, hasret yine fenerin oldu". (Sevdakuşu)

Pai pai pai pai pai pai :)