27 Mart 2012 Salı

Böhüüüüü Gitti Aslan Gibi Mayk :(

Her hafta salı günü gelse de izlesem diye beklediğim biricik vazgeçilmezim Desperate Housewives'ın bu sene son sezonu maalesef :( Ona yanıp dururken, bu akşamki bölümde aslan parçamız, romantik tesisatçımız Mayk'ı kaybettik. Valla perişan haldeyiz, olacak iş değil yaaa, Orson ölsün, Tom ölsün, hatta Susan ölsün ama Mayk ölmeseydi be yaaa :( O flaşbekler de ağzımıza mıçtı akşam akşam, getti May gettiiiii...

16 Mart 2012 Cuma

İş İlanı

Sevgili La Loba'nın müdüre dair başyapıt değerinde yazısından sonra insan kaynakları ile ilgili yazı yazmak ayıp olacak ama duramadım. Yazayım 3-5 cümlecik.

İşimiz gereği iş ilanlarını çok inceleriz eşimle. İş ilanı konusunda çok gelişim kaydedilse de bu gözler neler gördü neler :)

"Boyamadan anlayan boyahane müdürü aranıyor."

" Yetiştirilmek üzere fabrika müdürü aranıyor."

" Boğaziçi Tekstil Mühendisliği mezunu mühendisler aranıyor." (Öyle bir bölüm yok)

" Fabrika müdürü, muhasebe müdürü, üretim müdürü, satınalma müdürü, kalite kontrol şefi ve şoför alınacaktır." (Ekibe bak, hepsi birden gitmiş firmadan :) )

" İyi derecede İngilizce bilen ofis elemanı aranıyor. Başvuruların sivi ile yapılması mecburidir"

" Laboratuara bayan kimya mühendisi alınacaktır. Adayların üniversite mezunu olması ve askerlik problemi olmaması şarttır."

" İlköğretim mezunu, vasıfsız, deneyimsiz elemanlar alınacaktır." (Yorum eşimden geliyor: Nefes alsın yeter :) )

Başvurun başvurun, gecikmeyin.

3 Mart 2012 Cumartesi

Doğdu Doğacak Derken...





Evet derken 13 aylık oldu bizim kuzu. Tüm sevdiklerimizi davet ettiğimiz güzel bir yaşgünü düzenledik. Pastasını özene bezene, kendimden hiç beklemediğim bir sabırla ben yaptım. Hayatım son iki yılda inanılmaz şekilde değişti ve kızımla birlikte herşeyi sıfırdan yaşamaya başladım. Babası da ben de bir insanın nasıl adım adım, emek emek ayakları üzerinde durabildiğine şahit oluyoruz. Yeni alınan bir oyuncağı önce reddedişi, on dakika sonra evirip çevirip keşfetmeye çalışması...
Tüm gün yaramazlıklarıyla canımızdan bezdirip sonra o tatlı sesiyle anneeee, bubva demesi, işte orda bitiyor insan. Bazen bana abba, babasına ennenne dese de, bizim kız konuşmaya çok meraklı, her kelimemizi taklit etmeye çalışıyor. Yürümeyi henüz beceremedi, tutunarak çok seri gidiyor, ellerini bırakıp ayakta dengede de kalıyor ama hepsini birleştirip yürümeyi denemedi henüz :) Onunla olmak harika, bir kere güzel olup olmadığınızla, giydiklerinizle ilgilenmiyor. Sizi seviyor, size güveniyor. Hala büyük bir şevkle anne sütü emiyor, emmmmeeeee diyerek geliyor yanıma. Bazen banyoda, bazen kıyafet değiştirirken, her uygun fırsatta da şansını deniyor :) Çok iştahlı değil, öyle kase kase çorba içen, ne versen yiyen bir çocuk değil. Etçi olacak benim kızım, tavuk, balık oldu mu saatlerce demleniyor masada. Diğerlerinde ise karnı doydu mu bağlasan durmuyor. Ocakbaşıcı olacak kesin :)
Bu arada çalışmaya da başladım ben. Haftada iki yarım gün belli projelere gidiyorum henüz. İlki çok zordu, onu evde bırakıp gitmek, saatlerce ayrı kalmak . Çalışma yapacağım yere kadar yol boyunca ağladım ilk seferinde. Ama o da ben de alıştık. Bakıcımız çok güvenilir, çok da iyi anlaşıyorlar. İçim rahat çok şükür. Çalışmaya dönmek çok iyi geliyor, kendimi daha iyi hissettiğimi söyleyebilirim.
Bunların dışında, rutin bir düzen kurduk üçümüz. Ayşeyle güne uyanma, kahvaltı merasimine hazırlık :) Baba kız oynarken, anne koştura koştura hem kahvaltıyı hazırlar, hem de pişireceklerini çabucak ocağa koyar. Sonra kahvaltı, sonrası oyun. O oynarken, yanında ufak tefek işler yapılmaya çalışılır. Öğle uykusuna yatınca, ya onunla yatılıp uyunur ya da kalan işler görülür. Uyku sonrası öğle yemeği yenir ve gezmeye çıkılır. Hava iyiyse pusetle, kötüye kanguruyla çıkılır, her koşulda annenin beli sırtı iptal olur. Gezme sonrası banyo keyfimiz olur, kızım banyoya bayılır. Banyo sonrası sütünü içer ve uyur tekrar. Sonra babamız gelir, keyifle akşam yemeğimizi yeriz. Meyve keyfi yaparız üstüne. Kızım da mama sandalyesine oturup eline verilen muzu, elmayı, armutu kıtırdatır :) Sonra uykuya hazırlanırız biraz kavga dövüşle. Uyuması için ikna edilir fıstığım. O uyusun da kitap okuyalım, bloga yazı yazalım, film izleyelim denirse de bizim de uykumuz gelir hemen. Öyle geçer işte bir günümüz.
Ayşeli hayat, ne güzel hayat...