O'nu kaybedeli 10 yıldan fazla oldu. Günlerce etkisinden kurtulamamıştık eşimle, karşılıklı ağlaşmıştık bir süre. Şarkıları ve insanlığı bizim gibi binlerce insanı bağlamıştı Türkiye'nin ilk Barış'ına. Burada uzun uzun hayatından, şarkılarından bahsetmeyeceğim. Dilerseniz şurdan okuyabilirsiniz.O'nu neden çok sevmiştik ? Çocuklara olan davranışları mesela, Yediden Yetmişyediye programında, çocukları özellikle bir platform üzerine çıkartırdı. Kısa boylu vatandaşlar derdi galiba. Arabada arkada oturmak gerekliliğinden tutun da ıspanağın faydasına kadar çoğu şeyi O'ndan öğrendi çocuklar, yani kısa boylu vatandaşlar. Ya o şarkılar ? Bu yazıyı yazarken, "Ömrümün Sonbaharında" çalıyor fonda. Senelerdir dinliyoruz, bıkmadan, usanmadan. Tüketilemez şarkılar yapmıştı Barış Abi, ne zaman eskitebildi şarkılarını, ne de teknolojik zırvalar.
İyi ki gelmiş bu dünyaya, iyi ki geçmiş bizim hayatlarımızdan... Sesini, şarkılarını miras bırakarak gitti dünyadan, erken bir vakitte. Kazım gibi, ahh her şarkısında içimizi parça parça eden Kazım gibi... Allah, onları bize tadımlık gönderiyor sanki, tadları damağımızda kalacak kadar... Hep düşünürüm, ölmeseydi, ölmeselerdi kimbilir daha ne güzel şarkılar söyleceklerdi. İyi ki gelmişler, iyi ki şarkılarını söylemişler... Güzel kalpli adamlar, kalpleri dillerinde atan güzel insanlar, teşekkürler, teşekkürler...
You and I are just like children
3 yorum:
Arzu Hanım, merhaba. Duygularınızı ne güzel ifade etmişsiniz. Bütün kalbimle size katılıyor ve Barış Abi'mizi saygıyla anıyorum.(Nazife)
Hoşgeldiniz Nazife hanım, teşekkür ederim. Barış Manço hepimizin ortak sevdiği nadir insanlardan biriydi. Hiç unutulmasın inşallah
Adam çocuğu izler, bi gün benimde çocuğum olursa o programa çıkarmayı hayal ederdim. Ne yazık ki hep hayal olarak kalacak.Erken aramızdan ayrıldım Barış abi.
Yorum Gönder